خدای ناپیدا

سالها رفت و هنوز

یک نفر نیست بپرسد از من

که تو از پنجره ی عشق چه ها می خواهی؟

صبح تا نیمه ی شب منتظری

همه جا می نگری

گاه با ماه سخن می گویی

گاه با رهگذران،خبر گمشده ای می جویی

راستی گمشده ات کیست؟

کجاست؟

صدفی در دریا است؟

نوری از روزنه فرداهاست 

یا خدایی است که از روز ازل

                                   ناپیداست...؟

 غم

دلتنگی

 و خدا انسان را گفت:

 من اگر بخواهم بنده ای از بنده گانم را به بهشت وارد کنم

 او را به بلایی در تنش دچار کنم

 اگر آن بلاکفاره ی گناهانش شود که پاک شود

 وگرنه هنگام مرگش بر او سخت گیرم

 تا در حالی به نزدم آید که گناهی بر او نباشد 

 به شکوه و بزرگی ام قسم

 من بنده ای را که می خواهم رحمتش کنم

 از دنیا بیرون نمی برم

 تا هر خطا و گناهی کرده است را برای

کفاره ی گناهان به وسیله ی بیماری در بدنش

 یا تنگی در روزی اش

 یا ترس در دنیایش  عوض دهم

پس اگر باز چیزی بماند

مرگ را بر او سخت گردانم تا آمرزیده بمیرد

و پس از آن دچار عذاب نشود

کسی می دونه تنهایی چیه

اگه کسی رو نداشته باشی تنهایی ؟ اگه کسی به تو سلام نکنه تنهایی ؟ اگه کسی  رو که خیلی دوسش داری

خدای نکرده بمیره تنهایی ؟ آره می دونم خیلی ها تنهاییشون همینه ها هستند .

ولی یه ذره فکر کنید وقتی یکی اون بالا هست که هیچ وقت آدمو تنها نمی ذاره  به نظرت ما تنها می مونیم ...